เท่ากับตอนที่รู้ว่า.....ปัจจุบันเค้ามีแฟนใหม่แล้วคะ คบมา 7 ปีกว่า และเลิกกันมาประมาณ 3 ปีแล้ว
หลายคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องปกติ เลิกกันต้องเจอคนใหม่คบคนใหม่
แต่เราเองยังรู้สึกดีกับอีกฝ่าย คือมีความหวังเสมอนะว่าจะกลับมาเหมือนเดิม ตลอดทั้ง 3 ปีที่ผ่านมา
เพราะตอนเลิกกัน มีเรื่องกันนิดหน่อย (แต่เราเป็นฝ่ายผิดคะยอมรับผิด) แล้วก็ค่อยห่างๆกันไป
พอดีเมื่อวานกะว่าแฮปปี้เบิร์ดเดย์ล่วงหน้า ทุกปีเราก็บอกแบบนี้ละ
เราเองก็บอกนะว่า เออเราคิดถึงเค้านะ
เค้าบอกว่า อย่าพูดแบบนี้อีกเลย มันช้าไป มันสายไป เค้ามีแฟนใหม่แล้ว
(เดิมเราพอรู้มาบ้างแล้ว ได้ยินจากเพื่อน แต่อันนี้เค้าคอนเฟิร์มเองเลย)
คือพอเห็นเค้าพิมพ์คำนั้นมา มันเหมือนมีใครเอาอะไรมาบีบหัวใจ
เราก็ขอโทษเค้า บอกว่าเรารู้สึกยังไง
เค้าก็ตอบกลับมาอีกครั้งว่า ... มันสายไปแล้ว
เมื่อคืนถึงกับนั่งรถเมล์ไปหาเพื่อน 2 ชั่วโมงเพื่อไปนั่งกินข้าวที่วังหลัง (บ้านอยู่สมุทรปราการ)
อยู่คนเดียวไม่ได้เลย ตอนอยู่หน้าเพื่อนเราก็ยิ้มนะ แต่เราก็บอกว่าวันนี้คงเฮฮาไม่ออก
เล่าให้เพื่อนฟัง นั่งปลอบใจกันไปมา แต่พอกลับมาบ้านบ่อน้ำตาแตกเลย
เพื่อนอีกคนก็พิมพ์มาใน Line บอก เป็นอะไร ไหวไหม มาอยู่ด้วยกันก่อนไหม มาคุยกัน
วันนี้ดีขึ้นแล้ว เนื่องจากคุณแม่ทราบ...
ตอนแรกเราก็ไม่อยากเล่าให้ท่านฟัง แต่เรื่องนี้เราเล่าเองกับปาก ตอนแรกนึกว่าจะโดนแม่ด่าซะแล้ว
แต่แม่บอกว่าก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ จะได้นับใหม่กับใครก็ได้นิ ไม่เคยเห็นลูกตัวเองโสดมานานแบบนี้แล้ว
ท่านก็หัวเราะ แต่ก็ลงท้ายว่า เอาเถอะน้า ไม่ตายก็หาใหม่ได้ T_T
=_= เหมือนตั้งกระทู้ระบายยังไงก็ไม่รู้แฮะ
แต่จะบอกว่า บางทีเราปรึกษาหรือระบายกับคนใกล้ตัว
รู้สึกดีขึ้นมาก สุดท้ายก็เหลือแค่เวลา กับเก็บความทรงจำเท่านั้น
เคยเป็นไหมคะ บางทีเลิกกันยังไม่เจ็บปวดเท่ากับ.........
หลายคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องปกติ เลิกกันต้องเจอคนใหม่คบคนใหม่
แต่เราเองยังรู้สึกดีกับอีกฝ่าย คือมีความหวังเสมอนะว่าจะกลับมาเหมือนเดิม ตลอดทั้ง 3 ปีที่ผ่านมา
เพราะตอนเลิกกัน มีเรื่องกันนิดหน่อย (แต่เราเป็นฝ่ายผิดคะยอมรับผิด) แล้วก็ค่อยห่างๆกันไป
พอดีเมื่อวานกะว่าแฮปปี้เบิร์ดเดย์ล่วงหน้า ทุกปีเราก็บอกแบบนี้ละ
เราเองก็บอกนะว่า เออเราคิดถึงเค้านะ
เค้าบอกว่า อย่าพูดแบบนี้อีกเลย มันช้าไป มันสายไป เค้ามีแฟนใหม่แล้ว
(เดิมเราพอรู้มาบ้างแล้ว ได้ยินจากเพื่อน แต่อันนี้เค้าคอนเฟิร์มเองเลย)
คือพอเห็นเค้าพิมพ์คำนั้นมา มันเหมือนมีใครเอาอะไรมาบีบหัวใจ
เราก็ขอโทษเค้า บอกว่าเรารู้สึกยังไง
เค้าก็ตอบกลับมาอีกครั้งว่า ... มันสายไปแล้ว
เมื่อคืนถึงกับนั่งรถเมล์ไปหาเพื่อน 2 ชั่วโมงเพื่อไปนั่งกินข้าวที่วังหลัง (บ้านอยู่สมุทรปราการ)
อยู่คนเดียวไม่ได้เลย ตอนอยู่หน้าเพื่อนเราก็ยิ้มนะ แต่เราก็บอกว่าวันนี้คงเฮฮาไม่ออก
เล่าให้เพื่อนฟัง นั่งปลอบใจกันไปมา แต่พอกลับมาบ้านบ่อน้ำตาแตกเลย
เพื่อนอีกคนก็พิมพ์มาใน Line บอก เป็นอะไร ไหวไหม มาอยู่ด้วยกันก่อนไหม มาคุยกัน
วันนี้ดีขึ้นแล้ว เนื่องจากคุณแม่ทราบ...
ตอนแรกเราก็ไม่อยากเล่าให้ท่านฟัง แต่เรื่องนี้เราเล่าเองกับปาก ตอนแรกนึกว่าจะโดนแม่ด่าซะแล้ว
แต่แม่บอกว่าก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ จะได้นับใหม่กับใครก็ได้นิ ไม่เคยเห็นลูกตัวเองโสดมานานแบบนี้แล้ว
ท่านก็หัวเราะ แต่ก็ลงท้ายว่า เอาเถอะน้า ไม่ตายก็หาใหม่ได้ T_T
=_= เหมือนตั้งกระทู้ระบายยังไงก็ไม่รู้แฮะ
แต่จะบอกว่า บางทีเราปรึกษาหรือระบายกับคนใกล้ตัว
รู้สึกดีขึ้นมาก สุดท้ายก็เหลือแค่เวลา กับเก็บความทรงจำเท่านั้น